နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ ရဲ့ ညည္းသံ

ေသလုေမ်ာပါးအလြမ္းေတြနဲ႕

မီးခိုးၾကြက္ေလွ်ာက္အေတြးေတြၾကား

အိပ္မရညေတြသာလိႈင္လႈိင္ထြန္းကားတယ္...။



အရိုးသားဆံုး၀န္ခံလိုက္မွ

အဆိုးရြားဆံုးခံစားရတဲ့အျဖစ္

ဘာတက္ႏိုင္ဦးမွာလဲ...

ငါက ဆပ္ျပာပူေဖါင္းတစ္လံုးကိုမွ

မိုးပ်ံပူေဖါင္းအျဖစ္နဲ႕

တြဲလဲခိုစီးခဲ့မိသူတစ္ေယာက္ဘဲေလ...။


နင္သိရဲ့လား ခ်စ္သူရယ္...

နင့္ရဲ့မ်က္၀န္းလဲ့ျပာျပာမွာ

ငါမေရးရေသးတဲ့ကဗ်ာေတြရွိတယ္...။



ခက္ေတာ့လည္းအခက္သား...

ယမမင္းရဲ့ေခြးပုရပိုဒ္မွာမွ

ငါက...

နင့္အတြက္ကဗ်ာေတြခ်ေရးခ်င္ခဲ့တာကိုးးး

တစ္ခုေတာ့မွာခဲ့ခ်င္တယ္ ခ်စ္သူ

ငါေသရင္ငါ့အုပ္ဂူကို

ပန္းေပါင္းစံုခတဲ့ေျမမွာျမွဳပ္ပါ...

အဲ့ဒါဟာ နင့္ကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့ငါ့ႏွလံုးသားက

အံခ်ေထြးထုတ္လိုက္တဲ့ကဗ်ာေတြျဖစ္တယ္...။



ေျမာက္ျပန္ေလေတြတိုက္ျပီခ်စ္သူ...

ႏွင္းစက္တို႕ရဲ့ကၾကိဳးမွာ

ပန္းစံပယ္ျဖဴေတြထံုထံုသင္းတုန္း

ငါ့ႏွလံုးေသြးနဲ႕ယပ္တဲ့ နီရဲရဲကတၱီပါစကို

နင့္ကိုယ္ေပၚမွာ၀တ္ရံုပါ...။



ေရာမဘုရင္ၾကီးဂ်ဴးလိယပ္ဆီဇာလိုမ်ိဳး

ခ်စ္သူကိုအင္ပါယာၾကီးတစ္ခုလက္ေဆာင္မေပးႏိုင္ေပမယ့္

အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းက်ေနတဲ့ငါ့ကဗ်ာေတြ

နင္ႏွလံုးသားနဲ႕သာဖတ္တက္မယ္ဆို...

အဲ့ဒါဟာ ေနမ၀င္အင္ပါယာတစ္ခုထပ္

တန္ဖိုးၾကီးပါတယ္ခ်စ္သူ...။

စကားမဆက္.......

ခ်စ္သူေရ...

တကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆိုတာ

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သက္ေသတဲ့

အႏူးညံ့ဆံုးနည္းတစ္ခုပါ...

ေနမင္း က လမင္းကိုမပိုင္ဆိုင္ႏိုင္သလို

ေနာက္ဆံုးမွာအလြမ္းနဲ႕ဆံုးမယ့္

တဖက္သက္ဇာတ္မွန္းသိလွ်က္နဲ႕

ေကာင္းကင္ကိုထြန္ယပ္ျပီး

နင့္အတြက္...

ၾကယ္တစ္ခင္းစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တယ္

မိုက္မဲတယ္လို႕ေျပာခ်င္လည္းေျပာၾကေစေတာ့...။

အိပ္မက္နဲ႕မွ်ားတဲ့ခ်ိတ္မွာ

မိခဲ့တဲ့ငါးတစ္ေကာင္ရဲ့ခံစားခ်က္

ပတ္၀န္းက်င္ကမသိႏိုင္ပါဘူး...။

အေရွ႕ျမိဳ႕ရိုးကိုဦးတည္သြားတဲ့

သင္းကြဲတစ္ေကာင္ရဲ့ေတးၾကဴးသီသံ

ငါ့ႏွလံုးသားကဖြဖြေလးၾကားခိုက္

လမ္းေဘးအုတ္ခံုေပၚမွာအိပ္ငိုက္က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့

ငါ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ငါသတိရတယ္...။

တကယ္ေတာ့ ငါက

အဆိပ္မိေနသူပါကြယ္...

ေျဖေဆးမရသ၍ေတာ့ ခံဦးေပါ့...

ဘုရာေပးတဲ့အေကာင္းစား၀ဋ္ေၾကြးမွာ

ငါ့မနက္ျဖန္ေတြကိုျမွပ္ႏွံလိုက္ျပီ...

နင္ေပ်ာ္တယ္မလား...

ငါငိုေကၽြးရက်ိဳးနပ္ပါတယ္....ခ်စ္သူ...။ ။